Το μυαλό ταξιδεύει, οι σκέψεις “οργιάζουν” και μας οδηγούν πολλές φορές σε αδιέξοδα και συναισθηματικά μπλοκαρίσματα. Είναι στιγμές που ξεχειλίζουν από τον εγκέφαλο μας, γιατί είναι πολλές και ποιοτικά διαφορετικές. Σε αυτό καταλήγουν, συνήθως, οι άνθρωποι που σκέφτονται πολυσύνθετα και που προσπαθούν να δώσουν λύσεις σε πολλά πράγματα ταυτοχρόνως. Το υπερβολικό άγχος, η τελειομανία και η ανάγκη ελέγχου είναι παράγοντες, που επιδεινώνουν την ορμητικότητα των σκέψεων.

1. Τις ιεραρχούμε σωστά: Όταν ο νους μας πλημμυρίζει από _πληθώρα σκέψεων_, μία σωστή τακτική είναι να τις βάλουμε κάτω και να τις κατηγοριοποιήσουμε. Μετά θα δώσουμε μία σειρά προτεραιότητας με βάση την αναγκαιότητα τους, το πόσο σημαντικές είναι από θέμα χρόνου και σε σχέση με αυτό που αφορά. Σίγουρα κάποιες από αυτές υπάρχουν απλά για να μας ταλαιπωρούν και όχι γιατί είναι σπουδαίες και επείγουσες.

2. Αφήνουμε στην άκρη εκείνες, που δεν μας οδηγούν πουθενά: Η καλό θα είναι να έχει και μία λειτουργικότητα. Ακόμα και μία , εάν πιάνει χώρο στο μυαλό μας μόνο για να μας ταλαιπωρεί ψυχικά και όχι για να μας δώσει απαντήσεις και να μας οδηγήσει σε μία λυτρωτική πράξη,

3. Δίνουμε έμφαση στις σκέψεις του παρόντος και του άμεσου μέλλοντος: Είναι μάταιο να σκεφτόμαστε περισσότερο για το μακρινό μέλλον και λιγότερο για το τώρα και το αύριο. Στην ανάγκη μας να ελέγξουμε την ζωή μας μελλοντικά, να μας προστατέψουμε ή να μας εξελίξουμε, ξεχνιόμαστε και τρέχουμε άδοξα προς τα εμπρός.

4. Παίρνουμε βαθιές ανάσες και επικεντρωνόμαστε σε κάτι άλλο: Όταν νιώσουμε ανίσχυροι να κοντρολάρουμε τις μας, μπορούμε να ασχοληθούμε με κάτι για να πάρουμε το μυαλό μας από αυτές.

5. Ζητάμε την βοήθεια ενός ανθρώπου, που λειτουργεί περισσότερο ρεαλιστικά: Και μιλάω για ένα άτομο, που έχει πιο ισχυρή την λογική του, γιατί ένας έντονα συναισθηματικός άνθρωπος θα μας παρασύρει σε δεύτερες και τρίτες σκέψεις και αναλύσεις.

6. Αποδεχόμαστε ότι κάποιες σκέψεις δεν απαντιούνται: Δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα και δεν είναι δυνατόν να ξέρουμε όλες τις απαντήσεις. Για αυτό και δεν χρειάζεται μία περαιτέρω ανάλυση, που αγχώνει και μεγαλώνει την δυσφορία μέσα μας.

7. Δίνουμε χώρο και στην εφαρμογή αφήνοντας τον χρόνο να μας δείξει: Φτάνουμε τις έως ένα σημείο και στην συνέχεια πρέπει να αποφασίζουμε την εφαρμογή κάποιων πραγμάτων. Τις σκέψεις τις υλοποιούμε και επίσης δίνουμε στον χρόνο το δικαίωμα να μας παρουσιάσει την αλήθεια του.